Voordelen van een 088 nummer

Een toenemend aantal bedrijven kiest voor een 088 nummer omdat het een aantal voordelen heeft ten opzichte van 0800 en 0900 nummers. De belangstelling van 088 nummers is sterk toegenomen met de komst van belbundels voor mobiele bellers waarbij er niet extra betaald hoeft te worden voor bellen naar ‘standaard’ Nederlandse telefoonnummers waaronder ook de 088 nummers vallen. Hiermee is het voordeel van ‘gratis’ bellen met een 0800 nummer voor de beller vervallen omdat bellen naar een 088 nummer de beller niks extra kost, terwijl het voor het bedrijf dat een 088 nummer aanbiedt voordelig is omdat de nogal forse mobiele toeslag op mobiele inkomende telefoontjes niet van toepassing is op 088 nummers.

088 nummer aanvragen per 100-tal

Een 088 nummer kan alleen als een 100-tal bij de ACM aangevraagd worden wat zoveel betekent dat je voor ongeveer de prijs van één 0800/0900 nummer in geval van een 088 nummer niet één maar honderd nummers krijgt in een gesloten oplopende reeks van …00 t/m …99. Het is niet noodzakelijk om alle honderd 088 nummers ook werkelijk actief te hebben, zo kan een bedrijf kiezen voor enkele mooie cijfercombinaties.

Buitenlands bereik

Een 0800/0900 nummer is niet vanuit het buitenland te bellen terwijl er buitenlandse telecombedrijven zijn die weer wel toelaten om een +31 88 nummer te bellen en deze gesprekken doorgeven. Overigens zijn hier geen garanties over zekerheden aan te verbinden omdat hierover (nog) geen internationale afspraken zijn gemaakt.

Belkosten en beltarieven

Voor alle bellers zonder belbundel gelden de standaard nationale beltarieven voor het bellen naar 088 nummers. Wil een bedrijf betaald worden voor specifieke support diensten dan is een 0900 nummer bij uitstek geschikt of wil een bedrijf ten alle tijden haar support voor iedereen ‘gratis’ aanbieden dan leent is een 0800 nummer zich hier het beste voor.

Voor meer informatie of wilt u al een 088 nummer aanvragen, neem dan contact met ons op. 

Veel mensen lijken te denken dat telefonie via internet een nieuwe ontwikkeling is, terwijl het feitelijk al jaren bestaat in diverse vormen. Sterker nog, de kans bestaat dat je reeds gebruik maakt van VoIP (Voice over Internet Protocol) zonder het te beseffen.

VoIP versus PSTN

Maar hoe werkt VoIP nu precies? Laten we het vergelijken met traditionele telefonie. Wanneer je een telefoongesprek voert via het Public Switched Telephone Network (PSTN) maak je gebruik van wat circuitgeschakelde telefonie wordt genoemd. Dit systeem zet een verbinding op tussen twee punten voor de duur van het gesprek. Verliep dit vroeger via koperen kabels die een analoog signaal verplaatsten, inmiddels zijn de verbindingen reeds decennialang digitaal. Data wordt via glasvezel verplaatst, tegenwoordig zijn het geen punt-tot-punt verbindingen meer maar vindt het transport van spraak plaats via internet. Gebaseerd op IP-technologiën wordt spraak in pakketjes opgeknipt aan verzendzijde en middels het VoIP-protocol verstuurd naar ontvangerszijde, waar de pakketjes weer tot een boodschap worden samengevoegd.

De voordelen van VoIP zijn talrijk en onbetwistbaar. Het is flexibel, goedkoper en de capaciteit is vrijwel onbeperkt. Een grondige analyse van de voors en tegens van VoIP vs. traditionele telefonie is online zo gevonden – lees deze vergelijking bijvoorbeeld, of kijk eens naar deze SlideShare presentatie. Steeds meer bedrijven stappen over naar telefonie via IP.

Dit betekent dat we in toenemende mate afhankelijk worden van data-omgevingen, maar ook moeten vertrouwen op de continuïteit in stroomvoorziening. Op zich niet spannend, maar het zorgt wel voor een toenemende kwetsbaarheid, kijk maar naar het Internet of Things. Want wat te doen bij stroomuitval? Laten we de cijfers er eens bij pakken: reguliere telefoondiensten werken in zo goed als 100% van de contactpogingen, wat betekent dat slechts 1 op 1000 telefoontjes niet wordt verbonden. Vergelijk dit met VoIP diensten, waar gemiddeld 31 op 1000 gesprekken faalt.

Dat lijkt zo slecht nog niet. Maar ieder telefoontje kan cruciaal zijn. Er zijn situaties waar een uitval van telefoonlijnen desastreuze gevolgen kan hebben, met name in situaties waar snelle actie en response belangrijk zijn;

• Noodsituaties; bij mensen thuis (kinderen in nood, huiselijk geweld) en spoedlijnen van politie, brandweer en ambulance die altijd gebeld moeten kunnen worden, maar ook in geval van rampen en calamiteiten moet er gebeld kunnen worden voor acute hulp.
• Hulpvragen; zoals bijvoorbeeld zorgvragen in de verpleging, assistentie bij pech onderweg en niemand voor hulp kunnen bereiken omdat de telefoon het niet doet.

Al met al ligt het voor de hand dat sommige bedrijven ervoor kiezen een conventionele telefoonlijn aan te houden voor noodgevallen of terugval (fallback). Een traditionele lijn  is in principe niet gebonden aan een elektrisch systeem wat betekent dat het nog steeds dienst doen bij stroomuitval of wanneer de internetverbinding wegvalt. Dat maakt het vooral een goede strategie voor organisaties die ten  allen tijde een buitenlijn dienen te hebben. Wanneer je als eindgebruiker de keuze hebt is het aan te raden er goed over na te denken alvorens je volledig afstapt van traditionele telefonie. En dan hebben we het nog niet eens gehad over problemen met betrekking tot beveiliging.

We willen niet beweren dat VoIP een slechte ontwikkeling is, integendeel: we moedigen het gebruik van dergelijke datasystemen zelfs aan. Echter adviseren we altijd om over de gevaren van VoIP goed na te denken en voor noodsituaties altijd een traditionele telefoonlijn bereikbaar te hebben.

Dit is het laatste gedeelte van de serie. We hebben u langs bijna 200 jaar telecommunicatie geleid: van de uitvinding van de morsecode tot digitale telefonie en smartphones. In dit artikel wordt de evolutie van de mobiele telefoon nog eens goed samengevat.

Nu gaan we vooruitkijken naar de toekomst van telecommunicatie. Vanaf het moment dat Apple de smartphone revolutie ontketende hebben we apps omarmd die ons toegang geven tot een enorme hoeveelheid diensten, welke voorheen met veel meer moeite te verkrijgen waren. Onze relatie met technologie is fundamenteel veranderd en de mogelijkheden zijn zo eindeloos dat het onmogelijk is te voorspellen hoe de toekomst van de telecommunicatie er precies uit gaat zien. Maar we gaan tenminste een poging doen!

Gemalto, een bedrijf gespecialiseerd in digitale veiligheid, heeft onder 1.200 18– tot 30-jarigen (evenredig verdeeld over Brazilië, China, Frankrijk, Duitsland, Engeland en de USA) onderzoek gedaan. De respondenten werd gevraagd naar hun verwachtingen, wat resulteerde in een fascinerend inzicht van de consumenten die in de toekomst de markt gaan domineren. Voor het gemak geven we u alleen de belangrijkste bevindingen uit het 18 pagina’s tellende rapport.

Trends voor de toekomst van de mobiele telefonie

Smartphones hebben geleid tot een enorme groei in gebruik van mobiele data. Technische ontwikkelingen en internetsnelheid hebben de mogelijkheden radicaal veranderd en de branche is constant de grenzen verder aan het opzoeken.

De onderzochte jongeren werd gevraagd naar wat zij denken dat de toekomst van de mobiele telefonie in petto heeft. Niet minder dan 87% denkt dat alle data mobiel toegankelijk zullen zijn en 61% is er zeker van dat WiFi de standaard zal zijn. Hetzelfde geldt voor mobiel betalen dat recent in opkomst is. De helft van de ondervraagden denkt dat het in de toekomst mogelijk is iedere soort betaling met de smartphone te doen. Natuurlijk zijn er culturele verschillen: maar 19% van de Fransen gelooft in mobiel betalen, versus 69% van de Brazilianen.

Over het algemeen is gemak het sleutelwoord. Functionaliteitsproblemen zullen worden opgelost. Een ander sleutelwoord is ontgrendelen. Vingerafdrukken worden gezien als de meest populaire methode in 2025, maar ook gezichtsherkenning (44%)  en oogscans (43%) hebben de PIN/wachtwoord methode (40%) ingehaald. Bijna een derde denkt dat smartphones dan zullen worden uitgerust met DNA scanners, met respectievelijk 47% en 36% ligt de hoogste verwachting bij de Chinezen en Brazilianen.

Een hyper-verbonden samenleving

Er is al veel gezegd over het ‘Internet of Things’ (IoT), maar het lijkt onvermijdelijk dat het internet voor altijd onze manier van leven zal veranderen. Van industriële innovaties tot een IoT dat onze dagelijkse routines zal vereenvoudigen. De mogelijkheden zijn te over. Intelligente steden zijn het vanzelfsprekende product van het alom tegenwoordige IoT. Transport was de belangrijkste focus van dit deel van het onderzoek.

Bedrijven zoals ‘Google’ en ‘Tesla’ testen al op grote schaal zelfrijdende auto’s en vrachtauto’s. 63% van de ondervraagden denkt dat onze auto’s al in 2015 zelfrijdend zijn. Natuurlijk kan navigatie niet achterblijven: 62% denkt dat 3D kaarten voor ons zullen verschijnen terwijl we rijden. Zoals auto’s zelfstandig en intelligent zullen zijn, zal het openbaar vervoer dat ook zijn. Bijna 70% gelooft dat er in 2025 hoge snelheidsverbindingen zullen zijn, zelfs ondergronds. Het openbaar vervoer zal zijn service afstemmen op de vraag: het vervoer kan afnemen of toenemen afhankelijk van het aantal passagiers, wat het milieu ten goede zal komen. Het blijkt dat Europeanen hier conservatiever over denken dan hun Braziliaanse, Chinese en  Amerikaanse leeftijdgenoten.

Intelligent leven

Wat te denken van onze gezondheid? 63% denkt dat hartslagmonitoren uiteindelijk in staat zullen zijn ons hart in 3D te laten zien, met dagelijkse rapporten van de actuele status. Meer dan 50% gelooft dat we implantaten zullen hebben met als doel te meten. Zodoende zullen we nooit meer een dokters- of tandartsafspraak vergeten, omdat onze implantaten een afspraak kunnen maken indien het nodig is en tegelijk  ons eraan kunnen herinneren. Brazilianen en Chinezen zijn het meest optimistisch als het gaat om het gedachten lezende vermogen van computers met meer dan 40% die herseninterface verwacht.

De technologie in 2025 zal ons helpen ons leven beter te plannen. Op de dag van vandaag is het al heel normaal om tegen onze telefoon te praten met persoonlijke assistent (PAs) zoals Apple’s Siri, Microsoft’s Cortana of de Google App. Maar in tien jaar tijd zal onze relatie met deze PAs veel verder ontwikkeld zijn en deze verbondenheid zal opmerkelijke implicaties hebben voor ieder aspect van ons leven. Ondanks deze voorspellingen is het onmogelijk te voorspellen hoe ons leven er over 10 jaar uit zal zien. Maar één ding is zeker: Samuel Morse had nooit kunnen denken dat zijn uitvinding dit allemaal teweeg zou kunnen brengen.

In vorige blog artikelen hebben wij het over het ontstaan en de ontwikkeling van servicenummers en de eerste mobiele telefoon gehad. In dit blog artikel leest u meer over de verdere evolutie van digitale telefonie: van grote analoge mobiele toestellen tot de huidige intelligente smartphone.

3 generaties: 1G, 2G en 3G

Toen in de jaren 80 de eerste mobiele telefoons verschenen waren er wereldwijd verschillende mobiele netwerken. Voorloper was Japan, waar in 1979 al het eerste commerciële mobiele netwerk ter wereld actief was. In het begin alleen in Tokyo, maar binnen 5 jaar was het mobiele netwerk in heel Japan beschikbaar. In Amerika werd het mobiele netwerk snel daarna ontwikkeld en Europa reageerde door het Global System for Mobile Communications op te zetten, ook wel GSM genoemd.

Met deze verschillende wereldwijde mobiele netwerken kon in eerste instantie alleen gebeld worden via het analoge telefoonnetwerk, later bekend als het 1G netwerk. In 1991 werd in Finland het eerste digitale mobiele netwerk ingericht door de firma Radiolinja, wat vandaag de dag onderdeel is van Elisa Oyj. Dit netwerk werd 2G genoemd,  “second generation wireless Telephone technology” (tweede generatie mobiele netwerk).

2G had verschillende voordelen. Zo kon informatie over het digitale netwerk versleuteld verstuurd worden, het was efficiënter en met het 2G netwerk werd het versturen van data (zoals SMS, MMS en afbeeldingen) mogelijk. Ook deze gegevens werden digitaal beveiligd.

Hoewel het digitale mobiele netwerk zich snel verder ontwikkelde met de invoering van 3G in 2001 en 4G in 2014, wordt het 2G net nog steeds in verschillende regio’s in de wereld gebruikt.

Smartphones

Al in de jaren 70 ontwikkelde Theodor G. Paraskevakos het concept van een telefoontoestel dat intelligentie en dataverwerking met een virtueel display kon verbinden. Dit concept kon worden gerealiseerd op het moment dat het versturen van data met het 2G netwerk mogelijk werd.

Op de vraag wie de allereerste smartphone op de markt heeft geïntroduceerd, zijn verschillende antwoorden mogelijk. Halverwege de jaren 90 waren er 2 mobiele toestellen met een digitale kalender en met functies om te telefoneren, te e-mailen en te faxen. Dit waren de vroege versies van een smartphone:

• In 1994 introduceerde BellSouth de „Simon Personal Communicator“
• In 1996 introduceerde Nokia de „Nokia Communicator“

De Nokia Communicator had alle functionaliteiten van een computer, zoals e-mail, surfen op het web, fax, tekstverwerking en telefonie. Het apparaat kostte in de USA meer dan $ 800, was  erg groot en moeilijk in gebruik, waardoor consumenten er niet warm voor te krijgen waren. De toenmalige eigenaar van Nokia, Jorma Ollia zei daarover: “We had exactly the right view of what is was all about….We were about five years ahead.”

De eerste smartphones waren door de hoge prijzen en onpraktische designs voornamelijk voor zakelijk gebruik geschikt en werden hoofdzakelijk gebruikt als persoonlijke digitale assistent.

De naam “smartphone” werd in het jaar 2000 door het bedrijf Ericsson voor het eerst ingezet in een campagne om de mobiele telefoon onder consumenten populairder te maken. Met de invoering van het 3G netwerk (2001) en gelijktijdig de komst van lichtere, simpelere toestellen voor lagere prijzen, werd de smartphone een echt succes.

2007, het jaar dat Apple de eerste iPhone introduceerde, hadden wereldwijd al bijna 8 miljoen mensen de smartphone gebruikt om te surfen. In 2012 waren er wereldwijd meer dan 1 biljoen smartphone-gebruikers. En verwacht wordt dat rond 2017 er 2,5 biljoen smartphone-gebruikers zullen zijn. Dat roept de vraag op welke ontwikkelingen er in de nabije toekomst te verwachten zijn – daar gaan wij in het volgende artikel verder op in.

Onze vorige twee artikelen van deze serie gingen over de uitvinding en de ontwikkeling van telecom apparatuur, zoals de ‘mobiele’ autotelefoon en de eerste echte mobiele telefoon. Parallel aan deze uitvindingen waren er in de telecom industrie ook andere ontwikkelingen gaande. Dit artikel gaat over het ontstaan en de opkomst van gratis servicenummers.

De voorlopers: Zenith nummers en ‘de gratis telefoondienst’

AT&T introduceerde gratis servicenummers op de Amerikaanse markt in de jaren ’60, maar het was al eerder mogelijk om gratis telefoongesprekken te voeren. Tijdens de jaren ’50 waren er zogeheten ‘Zenith’ nummers in Amerika en Canada. Om zo’n nummer te kunnen bellen moest je eerst naar je provider bellen en die verbond je dan door naar het corresponderende Zenith nummer dat in een speciaal telefoonboek voor Zenith nummers stond. De kosten voor zo’n gesprek werden betaald door de houder van het nummer. Een advertentie in “The Spokesman Review” van 1959 legt het belang van Zenith nummers uit.

In Engeland was er een vergelijkbare service beschikbaar, Freephone Service genoemd. Vertaald naar het Nederlands gratis telefoondienst. In de Duitstalige landen werd deze service R-Gespräche genoemd.

De eerste gratis servicenummers

In 1967 introduceerde AT&T InWATS, de Inward Wide Area Telephone Service, in de Verenigde Staten. Met dit systeem was het mogelijk gratis telefoongesprekken te voeren zonder tussenkomst van een serviceprovider. Hiermee ontstond het geautomatiseerde gratis servicenummer. In het begin was dit gratis servicenummer vrij prijzig, waardoor alleen bedrijven die veel telefoontjes ontvingen, zoals hotels of vluchthavens er gebruik van maakten. De verwachtingen van het systeem waren niet hoog maar toch verspreidden de gratis servicenummers zich snel over de Verenigde Staten. 25 jaar na de introductie van InWATS werd 40% van de lange-afstandstelefoongesprekken in het netwerk van AT&T gevoerd met de gratis servicenummers.

De gratis servicenummers werden al vanaf de jaren ’60 in de Verenigde Staten gebruikt, maar de introductie in Europa was pas veel later. In 1985 introduceerde Britisch Telecom Linkline. Dit was een gratis servicenummer systeem met 2 nieuwe prefix codes, namelijk 0345 en 0800. Voor gesprekken naar de 0345-nummers werd het lokale tarief betaald en de 0800-nummers waren helemaal gratis. Later werden deze nummers bekend als ‘lo-call’ en ‘freephone’ nummers.

In de jaren ’80 werden in de meesten Europese landen gratis 0800 nummers geïmplementeerd.

En nu….

Dankzij de verdere digitalisering zijn tegenwoordig nummers niet meer onlosmakelijk verbonden met een fysieke infrastructuur, zoals kabels en modems. Vroeger bleef een gratis servicenummer altijd bij dezelfde provider, maar door de digitalisering is het tegenwoordig mogelijk om een nummer te porteren naar een andere serviceprovider. Ook is de service die geleverd kan worden veel flexibeler geworden dankzij het huidige intelligente netwerk. Het routeren van een gratis servicenummer gebeurt tegenwoordig zonder rompslomp. Dat brengt dit verhaal tot onze dienstverlening: wij zijn gespecialiseerd  in (gratis) servicenummers.

In het volgende artikel zullen we meer vertellen over de digitalisering van telecommunicatie.

Als u vragen heeft, neem gerust contact met ons op of laat hieronder een reactie achter.

In het vorige artikel van deze blog hebben we het gehad over de ‘eerst mobiele telefoons’: gigantische toestellen welke alleen gebruikt konden worden in combinatie met een auto. In dit artikel gaan we het hebben over de eerste echte mobiele telefoon.

Op 21 september 1983 kreeg het Amerikaanse bedrijf Motorola een licentie om de eerste mobiele telefoon in de wereld commercieel uit te brengen. Deze telefoons werden bekend onder de naam DynaTAC 8000x en hadden de vorm van een bot. Toch moesten kopers wachten tot 1984 voordat zij hun eigen DynaTAC 8000x ook echt konden vasthouden.

Om het toestel vast te houden moest je een stevige grip hebben, aangezien het toestel bijna 800 gram woog  en een lengte van 25 centimeter had (de lange zwarte antenne niet meegerekend). Het toestel was zwaar, groot en niet handig om vast te houden. Laat staan dat je het toestel even in je broekzak kon stoppen! Naast al deze onpraktische punten, kostte een toestel ook nog eens $ 3995,-, waardoor het niet beschikbaar was voor de grote menigte. Voor die prijs kon je ongeveer een half uur bellen en rond de 30 telefoonnummers opslaan in het geheugen. Het display kon niet meer aan dan een paar rode cijfers. Als u nu denkt: kan het nog erger? Ja, dat kan zeker! Het duurde namelijk 10 uur om de telefoon helemaal op te laden!

Toch was deze mobiele telefoon een revolutie vergeleken met de autotelefoon besproken in het vorige artikel, die nog in een koffertje meegenomen moest worden. Deze revolutie kan worden toegeschreven aan één man: Martin Cooper. De “vader van de mobiele telefoon” zei over zijn uitvinding: “We wisten altijd al dat er een dag zou komen dat we allemaal met een mobiele telefoon zouden rondlopen. Maar ik had nooit gedacht dat ik er zelf nog zou zijn om hiervan getuige te zijn.”

Al hoewel hij trots is op wat hij heeft bereikt, kijkt Cooper kritisch terug op het ontwikkelingsproces en op Motorola. Motorola zette hem onder druk om ervoor te zorgen dat zijn “kinder”-project eindelijk geld zou gaan opleveren, aangezien er veel in geïnvesteerd was. Uiteindelijk slaagde Cooper erin om zijn lange inspanningen lucratief voor zowel hem zelf als voor Motorola te maken. Het bedrijf was jarenlang de wereldleider op het gebied van de productie van mobiele telefoons, totdat het werd overtroffen door Nokia in het jaar 1998.

In het volgende artikel gaan we in op de recentere ontwikkelingen in de telecommunicatie.

Na de Tweede Wereldoorlog ging de ontwikkeling van de telecommunicatie snel. Net als bij een aantal andere uitvindingen waren AT&T en Bell Laboratories de koplopers. Al in de jaren ’40 werd begonnen met de ontwikkeling van het netwerkcode systeem dat in 1947 werd geïmplementeerd als het “North American Numbering Plan” (NANP). Dit overzicht bevatte alle telefoon netwerkcodes voor Amerika en Canada.

Hoe werden de netnummers toegewezen?

Alle grote of dichtbevolkte steden kregen lage nummers toegewezen. Het netnummer voor New York is bijvoorbeeld 212. Als je er goed over nadenkt lag het systeem om gebieden met een hoge populatie een laag netnummer te geven voor de hand. Destijds hadden telefoons nog een draai mechanisme om een nummer in te geven, waardoor lage kiesnummers een kortere uitbel tijd betekende. Hierdoor werd het uitbellen minder “arbeidsintensief”.

De eerste “mobiele” telefoon

De mobiele telefoons uit die tijd waren zeker niet de mobiele telefoons zoals wij deze vandaag de dag kennen. Ze leken meer op auto-telefoons (als u zich deze nog kunt herinneren). De eerste mobiele gesprekken konden zelfs alleen vanuit een auto gevoerd worden. De uitbel systemen werden in auto’s geïnstalleerd en namen ontzettend veel ruimte in beslag. De gehele achterbak van de auto was nodig om de “mobiele” telefoon kwijt te kunnen met de techniek van de jaren ’40. In de jaren ’60 was de benodigde ruimte teruggebracht naar het formaat van een koffertje.

Het Amerikaanse bedrijf Bell Telephone was wederom koploper met deze techniek en bood als eerste deze mobiele telefoon service aan. Op 17 juni 1946 werd het eerste gesprek met een mobiele telefoon gevoerd in St. Louis en kort daarna introduceerde Bell Telephone de eerste auto-telefoon service in Chicago.

De opkomst van de auto-telefoon en mobiele telefoon betekende ook de terugkeer van telefonisten omdat elk gesprek handmatig moest worden doorgeschakeld. Europa moest wat langer wachten op deze uitvindingen. De eerste auto telefoon werd daar in 1958  in Duitsland geïntroduceerd en was zeker geen gemeengoed. De paar gelukkigen die het zich konden veroorloven om zulke telefoons te kopen moesten bijna 50% van de prijs van een nieuwe auto neertellen.

De telecommunicatie stopte hier niet met ontwikkelen en ging verder in de jaren ’50 en ’60. De ontwikkelingen in deze periode worden in het volgende artikel besproken.

Na de gruwelijkheden van de Eerste Wereldoorlog wisten mensen het zeker: er zou nooit meer een oorlog komen. Zij legden hun focus op een toekomst vol samenwerking, ontwikkeling en hoop. Deze positieve gevoelens waren terug te zien in de technisch ontwikkelingen in dit tijdperk. Vliegtuigen werden steeds groter en konden grotere afstanden afleggen. En zowel radio als televisie bracht werelden bij elkaar.

Met hulp van de radio communicatie was de telefoon de wereld snel aan het veroveren. Op 7 januari 1927 werd het eerste trans-Atlantische telefoongesprek gevoerd tussen London en New York door de directeur van AT&T, S. Gifford en de secretaris van het algemene postkantoor van Groot-Britanie, Evelyn P. Murray.

Tijdens deze conversatie verklaart Gifford:”Wij openen een telefoon kanaal tussen New York en London. De mensen uit deze twee grote steden worden op spraakafstand van elkaar gebracht.” Hij voegt hieraan toe: “ De mensen van New York en de mensen van London zullen buren worden.” Gifford’s toespraak maakte duidelijk welke hoop en verwachtingen hoorden bij de invoering van dit trans-Atlantisch telefoonverkeer. Niet alleen brengt het mensen dichterbij elkaar, maar het zal ook een grote stimulans zijn voor de wereldwijde technische en economische vooruitgang: “Niemand kan de uitkomst van deze ontwikkelingen voorspellen”, zei Grifford.

En Grifford’s verwachtingen kwamen al snel uit. Op 3 april in 1930 kwam de trans-Atlantische telefoon service in Argentinië, Chili en Uruguay tot stand en al snel daarna volgden de andere Zuid-Amerikaanse landen. Vijf jaar later was de hele wereld verbonden door telefoon- en radio communicatie. Op 15 april 1935 was er een telefoongesprek tussen de president en de Vice-president van AT&T, de heer Gifford en de heer Miller. Ook al waren zij beiden in het kantoor maar 15 meter van elkaar verwijderd, het telefoongesprek werd doorgeschakeld over het langste telefoon circuit toentertijd, namelijk 37.000 kilometer!

Tijdens deze conversatie luisterden telefonisten van over de hele wereld mee. Java en London werden beiden gevraagd om hun lokale tijd door te geven en Grifford maakte een grapje met de Britse operator. Amsterdam was op dat moment niet verbonden.

Ook al lagen draden en kabels door alle landen over de hele wereld, telecommunicatie over de oceanen was nog steeds afhankelijk van radio technologie. Er zijn veel pogingen gedaan om kabels te leggen in de oceaan, maar deze faalden vaak. Pas in 1956 was de eerste permanente kabel gelegd van Scotland naar Nova Scotia.

Telefonisten

Door de ontwikkeling van de telefoon ontstond er ook een nieuw beroep, namelijk die van telefonist. De eerste telefonisten aan het eind van de 19e eeuw waren tienerjongens. Deze jongens waren vaak onbeleefd en onhandelbaar waardoor telefoonbedrijven besloten om vrouwen aan te nemen. Zij waren vriendelijker, maar ook goedkoper. De eerste vrouwelijke telefonisten in de wereld waren de zusters Emma en Stella Nutt. Zij begonnen in 1878 te werken voor het bedrijf Boston Telephone Dispatch.

Omdat telefonisten in direct contact met het publiek stonden, moesten zij een positief imago uitstralen. Daarom kregen zij niet alleen een technische training, maar werden zij ook getraind in houding en formaliteiten. Toen de telefoon net bestond was het werk van een telefoniste vrij simpel, maar hoe meer mensen gebruik gingen maken van een telefoon des te drukker de telefonisten het kregen. Rond 1910 konden telefonisten geen minuut de telefoon onbezet laten.

Om het groeiende aantal telefoontjes aan te kunnen, begonnen bedrijven te werken met keuzemenu’s. Hierdoor konden mensen worden doorverbonden zonder tussenkomst van een telefoniste. Ondanks het groeiende aantal keuzemenu’s, het aantal telefonisten bleef groeien tot een hoogtepunt eind jaren ’40. Alleen voor AT&T werkten er toen al ongeveer 350.000 telefonisten.

Vanaf de jaren ’50 begonnen de machines het over te nemen. Eerst waren telefonisten nog nodig om verre afstand en collecte gesprekken aan te nemen, maar hun aantal ging snel omlaag.

Aan het eind van de jaren ’30 had de telefoon mensen over de hele wereld verbonden, zoals Grifford had gehoopt. Echter ook een nieuwe oorlog dreigde. Het effect van deze oorlog op de verdere ontwikkeling van de telecommunicatie wordt besproken in de volgende blog post.

In 1915, bijna 40 jaar nadat Alexander Graham Bell en Thomas Watson het eerste historische telefoongesprek hadden gevoerd, hadden zij nog een historische telefoongesprek: het eerste officiële transcontinentale telefoongesprek. Voor dit bijzondere moment herhaalde Bell vanuit New York de woorden die hij in 1876 sprak: “Mr. Watson, come here, I want to see you”. Watson bevond zich dit keer niet in de kamer naast Bell, maar in San Francisco en hij antwoordde: “It will take me five days te get there now”.

Tijdens de 40 jaar die voorbij gingen sinds Alexander Graham Bell zijn uitvinding claimde, had de telefoon behoorlijke vooruitgang gemaakt in Amerika. The American Telephone en Telegraph Company (eigenaar van “American Bell Telephone Company” sinds 1899) hadden hard gewerkt om hun kabelnetwerk uit te breiden over alle grote steden van Amerika.

De immense populariteit van de telefoon in Amerika kan worden geïllustreerd door de gigantische groei van telefoonmachines. In 1900 waren er 600.000 telefoons in Amerikaanse huishoudens, in 1905 is dit getal toegenomen tot 2.2 miljoen en in 1910 is het meer dan verdubbeld naar 7 miljoen!

Tijdens het eerste decennium van de 20e eeuw is de telefoonservice uitgebreid naar Europa, voornamelijk in Duitsland en Engeland. In 1910 waren er 3 miljoen telefoons in Europese huishoudens.5

De invloed van de Eerste Wereldoorlog

Het feit dat de telefoon zich zeer snel had ontwikkeld tot een populaire manier van communiceren werd bijzonder duidelijk toen de eerste wereldoorlog uitbrak in Europa. Dit was de eerste oorlog sinds de opkomst van de telefoon.

Tot 1914 communiceerden oorlogsofficieren voornamelijk door handgeschreven briefjes, het telegraaf systeem en andere visuele signaal systemen. De telefoon was natuurlijk een veel snellere en effectievere manier van communiceren. En toch verliep de opmars van telefonie langzaam in het begin. Telefoon operatoren en seingevers moesten eerst getraind worden en er moesten over meerdere kilometers kabels gelegd worden door het leger.

Voor de radio, wat ook een populaire communicatie methode was tijdens de Eerste Wereldoorlog, waren geen kabels nodig. De radio’s waren wel erg zwaar en het signaal kon makkelijker worden onderschept dan bij het gebruik van een telefoon.

Je hoort vaak dat oorlogen uitvindingen versnellen. En inderdaad ontstonden in 1915 al de eerste veld telefoons op het slagveld. Deze telefoons waren een stuk lichter dan de radio’s en konden makkelijk worden meegenomen over lange afstanden. In 1917 hadden de Duitsers 319.000 mijl aan kabel gelegd op het West front en 216.000 mijl op het Oost front. In eerste plaats werden de kabels bovengronds aangelegd, maar al snel werd duidelijk dat de kabel op de slagvelden begraven moest worden om ze te beschermen.

Meer vooruitgang door de oorlog?

In 1917 ging Amerika zich met de oorlog bemoeien en bracht een leger van, jawel… vrouwen. Om de telefoon switch borden te bedienen in Frankrijk en Engeland waren er telefoonbedienden nodig en de mannen waren nodig aan het front. Daarom rekruteerde “the Signal Corps” vrouwen voor deze taak. Er werden 450 vrouwen geselecteerd van commerciële telefoonbedrijven, zoals AT&T, om als telefoonbedienden te gaan werken. Deze vrouwen werden al snel bekend als de “Hello Girls”. Ook al hebben zij een groot aandeel geleverd in de oorlog, zij zijn niet officieel benoemd als oorlogsveteranen tot 1978.

De technologische ontwikkelingen van de Eerste Wereldoorlog hielpen om het telefoonsysteem snel te automatiseren na de oorlog. Rond deze tijd is de telefoon niet meer weg te denken uit het leven en het was duidelijk dat de telefoon zou blijven. Dit is mooi geïllustreerd door een onderzoek uitgevoerd door AT&T in 1919. In dit jaar liet “the American Telegraph” en “Telephone Company” bij 4000 mensen het hoofd opmeten om te bepalen wat de ideale afmetingen van een standaard headset moesten zijn.

Vanaf dit moment belanden we in een wat rustigere, maar zeker niet minder interessante periode in de geschiedenis van de telecommunicatie.

De mobiele telefoon en draadloze technologie kom je tegenwoordig overal tegen en een leven zonder is eigenlijk niet meer voor te stellen. En toch is de mobiele telefoon een vrij recente uitvinding en het is indrukwekkend om deze video te bekijken uit 1922 – twee jonge vrouwen experimenteren met een draadloze telefoon:

Hoe ongeloofwaardig het lijkt dat deze vrouwen in 1922 al aan het experimenteren waren met een draadloze telefoon, de geschiedenis van telefonie gaat nog veel verder terug, tot ver in de 19e eeuw.

Voor elke goede uitvinding zijn er mensen geweest die hier naartoe hebben gewerkt. In 1838 was Samuel Morse al de eerste stappen aan het maken voor telefonie door de Morse Code uit te vinden, waardoor mensen complexe berichten konden sturen en ontvangen over grote afstanden door het gebruik van elektrische signalen en een koperen draad. Nadat Morse permissie had gekregen van het Congres om de eerste telegraaf kabel te installeren in 1844 verspreide de koperen kabels zich snel over de hele wereld.

Van telegraaf naar telefoon

Nu het mogelijk is om gecodeerde berichten te versturen via een koperen kabel, zou het toch ook mogelijk moeten zijn om een geluidsfragment te versturen via een kabel? Dit was de gedachten van veel uitvinders na de jaren van de komst van de telegraaf. In de jaren 1870 waren dan ook meerdere uitvinders bezig met de creatie van de telefoon. Elisha Gray en Alexander Graham Bell vroegen allebei patent aan op hun creatie op een dag in maart in 1876. Helaas voor Gray was Bell net een paar uur eerder en hierdoor is het Alexander Graham Bell die bekend is geworden als de uitvinder van de telefoon en die er veel geld mee verdiende.

Op 10 maart 1876 sprak Bell de allereerste woorden die ooit zijn overgebracht door een telefoonlijn: “ Mr. Whatson, come here, I want to see you.” Deze woorden werden gesproken tegen zijn assistent die in de kamer naast hem zat. Ook al was het bereik van de eerste telefoongesprekken niet zo ver, in 1890 spreidden de koperen telefoonkabels zich uit over een groot deel van Amerika en Europa. In Amerika alleen waren er al 250.000 telefoons.

In 1896 is het “Tab-knop Systeem” wat destijds gebruikt werd vervangen door het draaisysteem. Telefoons beginnen steeds meer een bekende vorm te krijgen, wat zo bleef voor een groot deel van de eerste helft van de 20e eeuw.

Benieuwd wat de volgende stappen in de ontwikkeling van de telefonie waren? Lees ook de volgende artikelen over de geschiedenis van de telecommunicatie in deze serie.